باغ مصفایی که اکنون، شهرداری بهشهر در آن مکان، واقع است، همان، باغشاه یا پارک ملت معروف به اشرف البلاد دوره صفوی است که به گفته سیاحان و جهانگردان آن دوره تاریخی، پر از درختان سرو صد ساله و گلهای آراسته بوده است. عمارت اصلی، در اثر بی‌توجهی در طول زمان، دستخوش تخریب واقع گشته و مورد بازسازی واقع شد که اکنون، به دیوانخانه معروف شد. این عمارت میان باغ قرار دارد. طول آن سه برابر عرض آن است. جلو این عمارت کاملاً باز ولی در پشت و طرفین آن دیواری قرار دارد که به وسیله پنجره‌های متعدد مستور شده است

 

از جمله آثار به جا مانده از دور‌ه‌ی صفوی در بهشهر مجموعه باغ شاه و عمارت چهلستون است. بر اساس آنچه که جهانگردان و سیاحان در وصف این بنای تاریخی بیان کرده‌اند، تغییرات بسیاری کرده است و بر اثر گذشت زمان استخر بزرگ مقابل عمارت به فضای سبز تبدیل شده است.

 

 

تاریخچه باغشاه بهشهر

باغ و عمارت بهشهر که اکنون به آن پارک ملت نیز گفته می‌شود، در سال ۱۰۲۱ و در دوره شاه عباس اول صفوی ساخته شده بود و کاخ تابستانی و محلی برای پذیرایی از مهمانان خانواده سلطنتی و تشریفات بوده است. این بنا در سال ۱۳۵۶ جزو آثار ملی کشور به ثبت رسید.

 

 

معماری باغشاه بهشهر

این باغ از درختان کهنسال و سربه‌فلک‌کشیده‌ و دیوارهای بلند سنگی ساخته شده است که در نگاه اول هر بیننده‌ای را جذب خود می‌کند. کوهی سبز و زیبا نیز در قسمت جنوبی باغ وجود دارد که بسیار خیره‌کننده است.این باغ در زمینی شیب‌دار در دامنه شمالی کوه برزو از شمال به جنوب بنا نهاده شده. در فضای باغ صندلی‌هایی برای نشستن و استراحت بازدیدکنندگان وجود دارد.

وسط باغ عمارتی تاریخی وجود دارد که در حال حاضر شهرداری بهشهر است. این ساختمان تاریخی در زمان سلسله افشار دچار سانحه آتش‌سوزی شد و بخش‌هایی از آن از بین رفت، در زمان پهلوی اول، ساختمان دیگری بنا شد که ۱۶ ستون یا به تعبیر دیگر ۱۲ ستون داشته است اما چون در تعبیر عامیانه عدد ۴۰ نشانگر تعداد زیاد است، عمارت چهل ستون یا عمارت دیوانخانه نیز نامیده شده است. طول این بنای مستطیل‌شکل سفیدرنگ، سه برابر عرضش است و تعداد زیادی پنجره‌ دارد. این بنا از داخل هم به دو طبقه تبدیل شده است. اگرچه نمای خارجی آن در یک طبقه با طاق‌های قوسی شکل و پلکانی دو طبقه با کمی تغییر به همان گونه باقی مانده است.